W sobotę miałem odpoczywać, więc w ramach odreagowania powalczyłem o niezaśmiecanie przyrody zbędnymi dźwiękam (kliknij tu aby przeczytać). Przy okazji przeżyłem zaskoczenie i ciągle wspominam tamten moment (a jest już poniedziałek). Moich rozmówców nie podejrzewałbym o to, że będą w stanie mnie tak wyrolować w gadce; zresztą utarli mi nosa, a to, przeważnie i w końcowym efekcie jest bardzo kształcące.
Ja, Piotr, wyrzucam z siebie to, czego nie mogę utrzymać w środku, co przyjemne, ekscytujące, ale również poplątane i męczące.